Over mijn boek "Van Pijn naar Passie

Dit boek is mijn poging om woorden te geven aan een verleden dat lang te zwaar leek om te dragen, maar dat me stap voor stap ook heeft gevormd tot wie ik nu ben. Jarenlang droeg ik de littekens van pesten en buitensluiting met me mee. Voor de meeste mensen waren ze onzichtbaar, maar voor mij waren ze voortdurend voelbaar. Het schrijven bracht me terug naar die oude plekken in mezelf. Niet als een vage herinnering die je uit de verte kunt bekijken, maar alsof ik ze opnieuw moest doorstaan, alsof ik weer even dat kind van toen was.
In dit boek vertel ik hoe de kwetsbaarheid van een jongen die zich nooit echt gezien wist, is meegegroeid in mijn volwassen leven. Ze zaten vast in mij, die stilte en die eenzaamheid. Alsof ze me in een greep hielden. Jarenlang deed ik alsof ik ze kon negeren, maar vroeg of laat haalden ze me altijd in. Alsof ik, door er niet over te praten, ook niet meer hoefde te voelen wat ik werkelijk voelde. Maar het tegenovergestelde gebeurde: het bleef zich aandienen, soms zacht, soms hard. Uiteindelijk bracht juist dat gewicht me naar een plek waar ik nooit van tevoren over had nagedacht. In mijn werk als thanatopracteur, daar waar levens eindigen, vond ik lessen die geen boek me ooit had kunnen geven. Vreemd genoeg leerde ik naast de dood wat het betekent om écht te leven. Stilte werd daar geen bedreiging meer, maar een ruimte waarin ik mezelf terugvond.
Mijn weg liep nooit recht. Soms leek ik vooruit te gaan, om dan ineens weer terug te vallen in oude patronen. Er waren dagen van twijfel, dagen waarop ik dacht: dit red ik niet. Maar er waren ook momenten waarop er zomaar een sprankje licht doorheen brak. Kleine tekenen dat ik verder kon, al was het stap voor stap. Het gaat niet over altijd sterk zijn. Het gaat erom dat je eerlijk durft te zijn. Over maskers afzetten en gewoon zeggen: dit doet pijn.
Uit die pijn groeide iets wat ik zelf nooit had verwacht. Hoop. Niet de grote, allesomvattende hoop die alles oplost, maar het soort hoop dat fluistert: je mag blijven. Je mag ademhalen. Je mag leven, zelfs met alles wat je hebt meegedragen. Misschien juist daardoor. Het gaat over blijven, over durven ademen en over het ontdekken dat leven niet betekent dat je zonder littekens verdergaat, maar dat je leert hoe je met die littekens toch je weg kunt vinden.

De opbrengst van mijn boek gaat naar goede doelen: Stichting Stop Pesten Nu en het onderhoud van een gezin in Cambodja, ik draag bij in hun levensonderhoud en ik betaal voor degelijke Engelse les voor hun 2 kinderen (dit biedt hen meer toekomstmogelijkheden)

Bestel mijn boek met deze link: info@lagendijkthanatopraxie.nl

of via onderstaand formulier: